Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi Elmi-Tibbi Şurasının 6 dekabr 2018 tarixli 24 saylı və Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 07.02.2019 tarixli F-66 saylı qərarı ilə “070101-Müalicə işi” ixtisası üzrə dərslik kimi təsdiq edilmişdir

DÖŞ QƏFƏSİ ZƏDƏLƏNMƏLƏRİ

N.Y.Bayramov, F.M.Qapaqov

“Travmanın nəticəsi = anatomik zədələnmə + funksional pozulma + xəstənin rezervi”

 

Travmalarda döş qəfəsi ən çox zədələnmə bölgələrindən biridir və travmalara bağlı ölümlərin təxminən yarısı döş qəfəsi zədələnmələri ilə əlaqədar baş verir (hava yolları tıxanması, gərgin pnevmotoraks, açıq hemotoraks, yelkən döş qəfəsi, massiv hemotoraks, ürək tamponadası).

 

Təsnifatı

Mexanizminə görə

  • Açıq
  • Qapalı

Yerinə görə

  • döş divarı zədələnmələri
  • plevra zədələnmələri
  • ağciyər zədələnmələri
  • traxeya-bronx zədələnmələri
  • ürək zədələnmələri
  • damar zədələnmələri
  • qida borusu zədələnmələri
  • diafraqma zədələnmələri
  • döş axacağı zədələnmələri

Ağırlıq dərəcəsinə görə

hər orqan üçün ayrılıqda verilir

 

Döş qəfəsi travmasına ümumi yanaşma

Döş qəfəsi travmasında xəstənin stabil olub-olmamasından asılı olmayaraq əvvəlcə standart ardıcıllıqla (YADDAŞ) birinci yoxlama təkrarlanaraq stabillik qiymətləndirilir və gərəkərsə stabilləşdirmə tədbirləri həyata keçirilir (Şəkil 1). Döş qəfəsi travmalarında ilk növbədə aşağıdakı həyatı təhlükəli zədələnmələr yoxlanılmalı və aradan qaldırılmalıdır:

  • hava yolları tıxanması – endotraxeal intubasiya
  • gərgin pnevmotoraks – plevral drenaj
  • açıq pnevmotoraks – plevral drenaj
  • yelkən döş qəfəsi – mexaniki ventilyasiya
  • massiv hemotoraks – torakotomiya
  • ürək tamponadası – perikardiosentez və torakotomiya
  • böyük damar zədələnmələri – torakotomiya, angioqrafik müadaxilələr
  • ağciyər əzilməsi – mexaniki ventilyasiya

Xəstə stabildirsə zədələnmələri dəqiqləşdirmək və gözdən qaçırmamaq üçün ikinci yoxlama (“təpədən dırnağa”) yenidən təkrarlanır (üçüncü yoxlama). Bundan sonra döş qəfəsi travmasının xarakteri, zədələnən orqan və ağırlıq dərəcəsi müəyyənləşdirilir. Bu məqsədlə klinik müayinə və stabil xəstələrdə KT edilir. Bu iki standart müayinəyə əlavə olaraq EKQ, exokardioqrafiya, ezofaqoskopiya, bronxoskopiya, laborator və digər müayinələr aparıla bilər. Döş qəfəsi zədələnmələrində digər orqanlarda, xüsusən də abdominal və boyun orqanlarında zədələnmə ehtimalı yüksəkdir. Ona görə də belə xəstələrdə qarın və boyun diqqətli klinik müayinə və KT edilməlidir.

 

 

Şəkil 1. Döş qəfəsi travmasında yanaşma

 

 

Döş divarı zədələnmələri

 

Təsnifatı

Mexanizminə görə

  • açıq
  • qapalı

Morfologiyasına görə

  • yaralanma
  • əzilmə
  • sınıq

Zədələnən orqana görə

  • yumşaq toxuma əzilmələri
  • qabırğa sınıqları
  • kürək sümüyü sınıqları
  • yelkən döş qəfəsi
  • döş sümüyü sınığı
  • körpücük sümüyü sınığı və ya çıxığı

 

Unutmamaq lazımdır ki, döş divarı zədələnmələrində döşdaxili və qarındaxili orqanların zədələnmə ehtimalı və hipoksiya çox yüksəkdir. Ona görə də bütün xəstələrdə, döşdaxili orqanlar yoxlanılmalıdır.

 

Döş divarı travmalarının ağırlıq dərəcələri (Amerika Travma Cərrahiyyəsi Cəmiyyətininin və AİS-90 təsnifatı)

Dərəcə

Morfologiyası

Açıqlama

Letallıq ehtimalı (%)

I

Əzilmə

İstənilən ölçüdə

0%

 

Yara

Dəri və darialtı toxuma

0%

 

Sınıq

3-dən az qabırğa sınığı

0-2%

 

 

Yerdəyişməmiş körpücük sınığı

0-2%

 

 

 

 

II

Yara

Dəri, dərialtı və əzələni əhatə edən

0%

 

Sınıq

3-dən çox qabırğanın qapalı sınığı

1-10%

 

 

Körpücüyün açıq və ya yerdəyişmiş sınığı

1-2%

 

 

Döş sümüyünün qapalı yerdəyişməmiş sınığı

1-2%

 

 

Kürək sümüyünün cismində qapalı sınıq

1-2%

 

 

 

 

III

Yara

Plevraya keçən

1-2%

 

Sınıq

Döş sümüyünün açıq və ya yerdəyişmiş sınığı

1-2%

 

 

Yelkən döş sümüyü

5-50%

 

 

Təktərəfli yelkən seqment (3 dən az qabırğa)

5-50%

 

 

 

 

IV

Yara

Döş divarının qopması (defekti)

5-50%

 

Sınıq

Təktərəfli yelkən döş qəfəsi (3-dən çox qabırğanın 2 dən çox yerdə sınığı)

5-50%

 

 

 

 

V

Sınıq

İkitərəfli yelkən döş qəfəsi

8-50%

 

 

Diaqnozu və müalicəsi

Döş divarı yaraları

Döş divarı yaralanmalarında yara təftiş edilir, daxilə keçmirsə birincili işlənilir və tikilir. Plevraya keçən yaralarda plevral denaj qoyulur, yara işlənilir, tikilir və döşdaxili orqan zədələnməsinə uyğun müalicə edilir. Döş divarının böyük defektlərdə muskulo-kutan dilçəklər və ya prostetik torlar istifadə edilir.

Yumşaq toxuma əzilmələri

Döş divarı hematomalarında əsasən nəzarət edilir. Böyüyən hematomalarda cərrahi müdaxilə və qanayan damarın liqasiyası lazım gəlir. Hematomalar irinləyərsə drenaj edilir.

Qabırğa sınıqları

Qabırğa sınıqları ağrı törədir, plevra, ağciyər və damar zədələnməsinə səbəb ola bilir, atelektaz və pnevmoniya kimi ağırlaşmalara gətirib çıxara bilir.

Qabırğa sınıqları klinik olaraq nəfəsalmada ağrı, palpator xırıltı əlamətləri ilə büruzə verir, yanaşı olaraq plevra, ağciyər və damar zədələnmə əlamətləri də ola bilir (pnevmotoraks, emfizema, hemotoraks). Diaqnozu rentgenlə və ya KT ilə dəqiqləşdirilir. Ağrıkəsici əsas müalicədir. Bu məqsədlə analgetiklər və interkostal və ya epidural blokada lazım gəlir. Atelektazın və pnevmoniyanın profilaktikası üçün bronxial tualet unudulmamalıdır.

Döş sümüyü sınığı

Döş sümüyünün sınığı klinik olaraq tənəffüs aktında və palpator ağrı ilə büruzə verir. Diaqnozu KT ilə dəqiqləşdirilir. Yerdəyişməyən sınıqlarda konservativ müalicə (ağrıkəsici), yerdəyişən sınıqlarda isə cərrahi korreksiya  edilə bilər.

Kürək sümüyü sınıqlarının diaqnozu KT və ya rentgenlə qoyulur. Müalicəsi əsasən konservativdir.

Körpücük sümüyü sınığı

Körpücük sümüyü sınığı təhlükəli zədələnmələrdən sayılır, çünki damar və ağciyər zədələnmələrinə səbəb ola bilir. Klinik olaraq ağrı və çiyində deformasiya ilə büruzə verir. Rentgen və KT diaqnozu dəqiqləşdirir. Müalicəsi üçün cərrahi korreksiya ilk planda tutulur. 

Yelkən döş qəfəsi barədə məlumat əvvəlki bölümdə verilmişdir.

 

Ağciyər travmaları

 

Təsnifatı

Mexanizminə görə

  • açıq
  • qapalı

Morfologiyasına görə

  • yaralanma (yırtılma) – parenxima, bronx və damar
  • əzilmə
  • sınıq

 

Ağciyər zədələnmələrinin ağırlıq dərəcələri (Amerika Travma Cərrahiyyəsi Cəmiyyətininin və AIS-90 təsnifatları)

Dərəcə

Zədələnmə tipi

Açıqlama

Letallıq ehtimalı (%)

I

Əzilmə

Təktərəfli, 1 paydan az sahədə

8-10%

 

 

 

 

II

Əzilmə

Təktərəfli, bir payı əhətə edən

8-10%

 

Yara

Sadə pnevmotoraks

8-10%

 

 

 

 

III

Əzilmə

Təktərəfli, bir paydan çox

8-10%

 

Yara

Davamlı (>72 saat) hava qaçağı

8-50%

 

Hematoma

Böyüməyən intraparenximal

8-50%

 

 

 

 

IV

Yara

Böyük (seqmentar və ya pay bronxundan) hava qaçağı

8-50%

 

Hematoma

Böyüyən intraparenximal

8-50%

 

Vaskulyar

İntrapulmonar damar yaralanması

8-50%

 

 

 

 

V

Damar

Qapı damar zədələnməsi

8-50%

 

 

 

 

VI

Damar

Ağciyər qapısının total zədələnməsi

8-50%

 

Diaqnostika və müalicə

Ağciyər əzilməsi

Kiçik ölçülü əzilmə və hematomalar klinik asimptomatik ola bilər, ağciyəri geniş əhatə edən böyük əzilmələr isə klinik olaraq hipoksiya əlamətləri ilə büruzə verir. Diaqnozu rentgenlə və KT ilə dəqiqləşdirilir. Hipoksiya əlamətləri olanlarda mexaniki ventilyasiya və bronxial tualet tövsiyə olunur (Şəkil 2).

 

Şəkil 2. Ağciyər əzilməsi

Ağciyər yaralanması

Diaqnoz. Periferik ağciyər zədələnmələri adətən plevral drenajla müalicə olunan kiçik pnevmotoraks və hemotoraks əlamətləri ilə büruzə verir. Böyük bronx və damar zədələnmələri davam edən pnevmotoraks, massiv hemotoraks və endobronxial qanaxma törədə bilər. Diaqnostikada KT önəmlidir, bronx zədələnməsini dəriqləşdirmək üçün bronxoskopiya lazım gəlir. 

Müalicə. Pnevmotoraksda plevral drenaj ilkin müalicədir. Plevral drenaja baxmayaraq ağciyər açılmırsa ikinci drenaj qoyulur və bronxoskopiya edilərək traxeya və böyük bronxlar yoxlanır. İkinci drenaja baxmayaraq davam edən hava qaçağında və pay bronxlarının zədələnməsində cərrahi əməliyyat lazım gəlir - bronxun bərpası, lobektomiya, hətta pulmonektomiya edilə bilər. Orta və böyük bronxların zədələnməsində stend tətbiq edilə bilər (Şəkil 3).

 

 

Şəkil 3. Bronxial stentləmə

 

Hemotoraksda ilk seçim plevral drenajdır. Cərrahi müdaxilə az hallarda – massiv hemotoraksda və laxtalanmış hemotoraksda göstəriş sayılır. Drenaj edilən anda ilkin olaraq 1,5 litrdən çox qan gəlməsi və ya 6 saatlıq müşahidədə saatda 200 ml-dən çox qan gəlməsi torakotomiyaya göstəriş sayılır. Əməliyyat vaxtı pulmonotomiya edərək qanayan damarın tapılıb tikilməsi ilk seçimdir. Lakin lobektomiya, hətta pulmonektomiya da edilə bilinər. Bəzi hallarda damar embolizasiyası fayda verə bilir. Laxtalanmış hemotoraksın 5 gün ərzində əməliyyatla aradan qaldırılması məsləhətdir.

Endobronxial qanaxma bronx və damar zədələnməsinin nəticəsində meydana gəlir, birtərəfli və ya ikitərəfli hemo-broxoobstruksiya törədə bilir. Diqanostikasında bronxoskopiya vacibdir. Hipoksiya əlamətləri olanlarda təcili bronxoskopik sanasiya və əks tərəfdəki ağciyər bronxunun intubasiyası lazımdır. Bundan sonra təcili əməliyyat, bronxial stend və ya damar embolizasiyası tətbiq edilə bilər.

 

 

Traxeobronxial travma

 

Diaqnozu

Traxeya və böyük bronxların zədələnmələri massiv dərialtı emfizema ilə büruzə verir. Zədələnmənin xarakterini və yerini KT və bronxoskopiya ilə dəqiqləşdirmək mümkün olur.

 

Müalicəsi

Stabilizasiya üçün traxeal və ya bronxial intubasiya lazımdır. Ardınca təcili əməliyyat edərək bronxu və ya traxeyanı cərrahi bərpa etmək məsləhətdir. Traxeya zədələnmələrində sternotomiya, bronx zədələnmələrində eynitərəfli torakotomiya edilir. Traxeya və bronxların kəsilmiş yaralarında işlənmə və tikişlər tövsiyə edilir. Küt travmalarda traxeya və bronxun 2-3 həlqəsinin rezeksiyası və reanastomoz lazım gəlir. Traxeya və bronxlara stend, pulmonektomiya və digər rekonstruksiyalar az hallarda lazım gəlir.

 

Qida borusu travması

 

Qida borusu travmaları az rast gəlinən, lakin həyatı təhlükəli zədələnmələrdir. Qida borusu açıq travmalara nisbətən qapalı travmalarda daha çox zədələnir (1:10).

 

Təsnifatı

Yerinə görə

  • boyun hissəsi
  • döş hissəsi
  • qarın hissəsi

Morfologiyasına görə

  • əzilmə-hematomalar
  • yaralanmalar
  • seqmentar defekt və ya devaskulyarizasiya

 

 

Qida borusu travmalarının ağırlıq dərəcələri (Amerika Travma Cərrahiyyəsi Cəmiyyətininin və AIS-90 təsnifatları)

Dərəcə

Açıqlama

Letallıq ehtimalı (%)

I

Əzilmə/hematoma

1-2%

 

Yaralanma – qeyri-tam qat

8-10%

 

 

 

II

Yaralanma – çevrəsinin <50%

5-50%

 

 

 

III

Yaralanma – çevrəsinin >50%

5-50%

 

 

 

IV

Seqmentar defekt və ya devaskulyarizasiya <2 sm

5-50%

 

 

 

V

Seqmentar defekt və ya devaskulyarizasiya >2 sm

5-50%

 

 

Diaqnozu

Qida borusu zədələnmələrinin erkən klinik əlamətləri zəifdir, ona görə də diaqnozu gecikə bilir. Boyunda emfizema, divararalığında hava, qanqusma erkən əlamətləri ola bilər. Boyun fleqmonası, mediastinit peritonit və sepsis adətən gec əlamətləridir. Diaqnozunu dəqiqləşdirmək üçün KT yetərli olmaya bilir, ona görə də suda həll olan kontrastla ezofaqoqrafiya və endoskopik müayinə lazımdır. Diaqnostikada gecikməmək üçün boyun, döş qəfəsi və abdominal travması olanlarda ezofaqoqrafiya və ya endoskopik müayinə tövsiyə edilir.

 

Müalicəsi

Təcili müdaxilə vacib şərtdir. Zədələnmənin xarakterindən, yerindən və müddətindən asılı olaraq birincili tikiş, izolyasiya (yöndəyişmə, diversiya), rezeksiya, stend və sadə drenaj əməliyyatları seçilə bilər (Şəkil 4).

 

Şəkil 4. Qida borusu tikişi

 

Yaralanmalarda (I-III dərəcəli yaralanmalar) ilk seçim birincili tikişdir. Tikişləri əlavə toxumalarla möhkəmləndirmək (plevral və diafraqmal dilçəklər, fundoplikasiya) və ya stend qoymaq olar. Seqmentar defektlərdə və devaskulyarizasiyalarda stabil xəstələrdə qida borusu rezeksiyası və proksimal stoma, qeyri-stabil xəstələrdə isə yöndəyişmə (servikal ezofaqostoma, qastro-ezofageal birləşmənin bağlanası və qidalandırıcı yeyunostomiya) və ya sadə drenaj tətbiq edilə bilər. Gec dövrlərdə (24-48 saatdan sonra) əsas məsələ medastinitin müalicəsi və kirlənmənin qarşısını almaqdır. Bu məqsədlə mediastinumun geniş drenajı, yöndəyişmə və ya stend tətbiq edilər bilər. Qida borusunun total rezeksiyası patoloji qida borusunda ilk seçimdir (Şəkil 5).

 

Şəkil 5. Qida borusu zədələnmələrində taktika

 

 

Ürək travmaları

 

Təsnifatı

Mexanizminə görə

  • açıq
  • qapalı

Morfologiyasına görə

  • yaralanma
  • əzilmə

 

 

Ürək travmalarının ağırlıq dərəcələri (Amerika Travma Cərrahiyyəsi Cəmiyyətinin və AIS-90 təsnifatları)

Dərəcə

Açıqlama

Letallıq ehtimalı (%)

I

Kiçik EKQ dəyişikliyi ilə müşayiət olunan küt zədələnmə (qeyri-spesifik ST və ya T dəyişikliyi, ekstrasistoliyalar və ya sinus taxikardiyası)

8-10%

 

Küt və ya açıq perikard zədələnməsi var, ürək zədələnməsi, tamponada və ya ürək yırtığı yoxdur

8-10%

 

 

 

II

Blokada və ya işemik əlamətlərlə müşayiət olunan küt zədələnmə var, ürək yetməzliyi yoxdur.

8-10%

 

Miokard zədələnməsi var, endokard zədələnməsi və tamponada yoxdur.

8-10%

 

 

 

III

Ventrikulyar kontraksiyalarla (dəqiqədə 6-dan çox) müşayiət olunan küt zədələnmə

5-50%

 

Arakəsmə yırtılması, atrio-ventikulyar qapaq yetməzliyi, məməyəbənzər əzələ disfunksiyası və ya distal koranar damar okkluziyası ilə müşayiət olunan küt və ya açıq zədələnmə, ürək yetməzliyi yoxdur.

5-50%

 

Perikard yırtığı

5-50%

 

Ürək yetməzliyi ilə müşayiət olunan küt zədələnmə

5-50%

 

 

 

IV

Miokard yaralanması və tamponada

5-50%

 

Ürək yetməzliyi ilə müşayiət olunan arakəsmə yırtılması, qapaq yetməzlikləri, məməyəbənzər əzələ disfunksiyası, koronar arteriya tıxanması

5-50%

 

 

 

V

Ürəyin avulsiyası və ya kamera divarının 50%-dən çoxunun defekti

5-50%

 

 

 

 

Ürək yaralanmaları

 

Diaqnozu

Ürək yaralanmaları adətən kəsici alət, odlu silah və ya sümük sınıqları nəticəsində meydana gəlir. Klinik olaraq kiçik perikardial qanaxma və ya ürək tamponadası əlamətləri ilə (Beck triadası – şok, ürək tonlarının zəifləməsi və boyun venalarının şişməsi) büruzə verir. Ağciyər səslərinin eşidilməsi gərgin pnevmotoraksı inkar edə bilir. Lakin diaqnozu dəqiqləşdirmək üçün exokardioqrafiya etmək lazımdır.

Müalicəsi

Ürək tamponadasında ilkin olaraq perikardiosentez və ya subksifoid perikardiotomiya edərək hemodinamik stabilizasiyaya çalışmaq, intubasiyaya şərait yaratmaq və təcili torakotomiya etmək lazımdır (ürək tamponadasında və gərgin pnevmotoraksda mexaniki ventilyasiya hipotenziyanı ağırlaşdıraraq kollaps törədə bilər). Sternotomiya ilk seçimdir. Əməliyyat vaxtı yaradan qanaxmanı dayandırmaq üçün barmaqla zəif sıxma və ya Foley kateteri tətbiq edilir. Yaraları tikmək üçün əvvəlcə dəri stapleri istifadə etmək olar. Stablizasiya əldə etdikdən sonra və ya birbaşa olaraq yorğan tikişləri qoyulur və üzərinə fibrin yapışqan əlavə edilə bilir. Tikişləri qoyarkən koranar damarlara diqqət etmək olar. Koranar damarların periferik şaxələri bağlana bilər, lakin proksimal hissəni qorumaq lazımdır. Qapaqların, arakəsmələrin və məməyəbənzər əzələlərin zədələnmələrinin bərpası mütəxəssis tərəfindən planlı şəkildə aparılır. Bu üsullarla bıçaq yaralanmalarının 70%-ni, güllə yaralanmalarının 35%-ni qurtarmaq olar. Lakin güllə yaralanmalarının 80-90%-i xəstəxanaya çatana qədər həyatlarını itirirlər.

 

Küt zədələnmələr

 

Diaqnozu

Ürəyin küt zədələnmələrinin klinikası asimptomatik formadan tutmuş ürək tamponadası və kardiogen şoka qədər dəyişə bilər. Ürək zədələnməsində ilk müayinə EKQ-dir, enzimlərin böyük klinik əhəmiyyəti yoxdur. EKQ-də dəyişiklik yoxdursa, zədələnmə ehtimalı çox azdır. EKQ-də hər hansı dəyişiklik varsa exokardioqrafiya etmək lazımdır. Transtorakal exokardioqrafiya diaqnozu dəqiqləşdirə bilmirsə transezofageal müayinə lazımdır.

Müalicəsi

Miokard yırtılması və ya qapaq zədələnmələri varsa bərpa əməliyyatı lazım gəlir. Aritmiyalar antiaritmik tədbirlərlə, əzilmələr isə miokard infarktı kimi müalicə edilir.

 

Döşdaxili damarların travmaları

 

Döşdaxili damarlar dedikdə ürəyə daxil olan və çıxan böyük damarlar və orqanlara məxsus arteriya və venalar nəzərdə tutulur. Döş qəfəsi damarlarının zədələnmələri açıq travmalarda daha çox rast gəlinir. Lakin küt travmalarda da damar zədələnmələri baş verə bilər.

Təsnifatı

Döş qəfəsi damarlarının travmaları mexanizminə, yerinə və ağırlıq dərəcəsinə görə təsnif edilə bilər.

 

Döş qəfəsi damarları travmalarının ağırlıq dərəcələri (Amerika Travma Cərrahiyyəsi Cəmiyyətininin və AIS-90 təsnifatları)

Dərəcə

Açıqlama

Letallıq ehtimalı (%)

I

Qabırğaarası arteriya, vena

1-10%

 

Daxili döş arteriyası, venası

1-10%

 

Bronxial arteriya,vena

1-10%

 

Ezofagelar arteriya, vena

1-10%

 

Hemiazygos vena

1-10%

 

 

 

II

Azygos vena

1-10%

 

Daxili vidaci vena

1-10%

 

Körpücükaltı vena

8-50%

 

Adsız vena

8-50%

 

 

 

III

Yuxu arteriyası

8-50%

 

Adsız arteriya

8-50%

 

Körpücükaltı arteriya

8 - 50%

 

 

 

IV

Enən döş aortası

5 – 50%

 

Aşağı boş vena

8 - 50%

 

Pulmonar arteriya şaxəsi

8 - 10%

 

Pulmonar vena şaxəsi

8 - 10%

 

 

 

V

Qalxan aorta və ya aorta qövsü

5 – 50%

 

Yuxarı boş vena

8 - 50%

 

Pulmonar arteriya

5 – 50%

 

Pulmonar vena

5 – 50%

 

 

 

VI

Aorta və ya ağciyər qapısının total trasnseksiyası

5 – 50%

 

Diaqnostikası

Döşdaxili böyük damarlarının zədələnmələrinin əksəriyyəti xəstəxanayaqədərki dövrdə ölümlə nəticələnir. Xəstəxanaya çatdırılan xəstələrdə massiv hemotoraks, ürək tamponadası, şok və genişlənmiş mediastinum əlamətləri (rentgenoloji olaraq) döşdaxili damar zədələnmələrinə şübhə yaradır. Stabil xəstələrdə KT, angioqrafiya diaqnozu dəqiqləşdirə bilər. Bəzən exokardioqrafiya da faydalı ola bilir. Lakin qeyri-stabil xəstələrdə damar zədələnməsi adətən əməliyyat vaxtı müəyyənləşdirilir.

Müalicəsi

Stabil xəstələrdə və təcrübəli klinikalarda angioqrafik müalicələr tətbiq edilə bilir, lakin əksər xəstələrdə cərrahi müdaxilə lazım gəlir. Döşdaxili böyük damarlara müdaxilə üçün orta sternotomiya ilk seçimdir. Böyük arteriya və venaların (aorta, boş venalar, pulmonar arteriya və vena) zədələnmələrində birincili bərpa ilk seçimdir. Bu mümkün olmayanda damar qreftləri istifadə edilə bilər. Körpücükaltı və yuxu arteriyalarının zədələnmələrində də bərpa ilk seçimdir. Qabırğaarası arteriya və venalarını, daxili döş arteriya və venalarını, adsız arteriya və venaları, körpücükaltı, vidaci, aziqos və hemiaziqos venalarını bağlamaq olar.

 

Döş axacağının zədələnməsi

 

Döş axacağı zədələnmələri  adətən açıq travmalarda çox rast gəlinir. Bu zədələnmələr adətən travmadan sonra drenajdan davamlı limfa axıntısı şəkilində büruzə verir və mayedə triqliseridlərin yüksək konsentrasiyası diaqnozu dəqiqləşdirir.

Müalicəsi üçün ilk növbədə konservativ tədbirlər həyata keçirilir. Əvvəl yağsız diet verilir. Bu effektiv olmadıqda parenteral qidalanma və oktreotid başladılır. Adətən 4 həftəlik konservativ müalicə faydalı olur. Əgər 4 həftəlik konservativ müalicəyə baxmayaraq limfa ifrazı 1500 ml-dən çox olarsa cərrahi müalicə tövsiyə olunur. Cərrahi müalicə axarın bağlanılmasından ibarətdir. Əməliyyatdan əvvəl yağlı qida verilməsi əməliyyat vaxtı limfa axarının tapılmasını asanlaşdırır.

 

Diafraqma travmaları

 

 

Diafraqma zədələnmələri döş qəfəsinin və qarının həm açıq həm də küt travmalarında meydana gələ bilir. Döş qəfəsinin açıq yaralanmalarında 10-15% hallarda diafraqmal zədələnmə rast gəlinir, bunların da 40%-i soltərəfli olur.

 

Təsnifatı

Mexanizminə görə

  • açıq
  • qapalı

Morfologiyasına görə

  • əzilmə-hematoma
  • yaralanma (yırtılma, cırılma)

Yerinə görə

  • gümbəzin zədələnməsi
  • əzələ hissəsinin zədələnməsi

Müddətinə görə

  • erkən tapılan
  • gec tapılan (diafrqamal yırtıq)

 

 

Diafraqma travmalarının ağırlıq dərəcələri (Amerika Travma Cərrahiyyəsi Cəmiyyətininin və AIS-90 təsnifatları) - http://www.aast.org

Dərəcə

Açıqlama

Letallıq ehtimalı (%)

I

Əzilmə

1-2%

 

 

 

II

Yaralanma <2 sm

8-10%

 

 

 

III

Yaralanma 2-10 sm

8-10%

 

 

 

IV

Yaralanma >10 sm, toxuma defekti < 25 sm2

8-10%

 

 

 

V

Yaralanma, toxuma defekti > 25 sm2

8-10%

 

Diaqnostikası

Döş qəfəsi və qarın travmalarında diafraqma zədələnməsindən mütləq şübhələnilməlidir. Diafraqma zədələnmələri erkən mərhələdə adətən zəif əlamətlərlə büruzə verir, ona görə də gözdən qaça bilir. Travmadan sonrakı ilk günlərdə hemotoraks əlamətləri ola bilər(50%). Diafrqama yaralanmaları xüsusən soltərəfli yaralar spontan sağala bilmirlər, çünki döşdaxili mənfi təzyiq qarın orqanlarını yaraya sorur. Ona görə də, belə xəstələrdə erkən və gec dövrlərə “yırtıq” əmələ gəlir. Rentgenoloji olaraq xəstələrin təxminən 40%-də normal görüntü olur. Nazoqastrik zondun döş qəfəsi proyeksiyasında görünməsi yüksək şübhə əlaməti sayılır. Diafraqma zədələnmələri KT və əməliyyat vaxtı (laparotomiya, laparoskopiya, torakotomiya, torakoskopiya) dəqiqləşdirilir. KT-də qarındaxili orqanların döş boşluğuna yırtılması xarakterik əlamətdir.

 

Müalicəsi

Hemo- və pnevmotoraksı olan xəstələrə plevral drenaj qoyarkən, xüsusən də soltərəfli formalarda diafraqmal zədələnmə və qarındaxili orqanların herniasiyası unudulmamalıdır. Bunu nəzərə alaraq drenaj barmağın nəzarəti altında qoyulmalıdır. Diafraqma yaralanmalarında defekti bərpa etmək lazımdır. Kiçik yaralanmalarda birincili tikiş kifayət edir. Böyük yaralarda, toxuma defektlərində və gec dövrdəki diafraqmal yırtıqlarda yamaqla bərpa tətbiq edilə bilər. Erkən dövrdə tapılan diafraqmal yaralanmalarda qarındaxili orqanların geniş təftişi lazım gəldiyi üçün qarından yanaşma ilk seçimdir, gec dövrlərdə tapılan zədələnmələrdə (diafraqmal yırtıqlarda) isə ağciyərin dekortikasiyası da lazım gələ bildiyi üçün torakoskopik giriş seçilə bilər.

 

Özət

“Travmanın nəticəsi = anatomik zədələnmə + funksional pozulma + xəstənin rezervi”

Döş qəfəsi travmasında xəstənin stabil olub-olmamasından asılı olmayaraq əvvəlcə standart ardıcıllıqla (YADDAŞ) birinci yoxlama təkrarlanaraq stabillik qiymətləndirilir və gərəkərsə stabilləşdirmə tədbirləri həyata keçirilir. Döş qəfəsi travmalarında ilk növbədə aşağıdakı həyati təhlükəli zədələnmələr yoxlanılmalı və aradan qaldırılmalıdır:

  • hava yolları tıxanması – endotraxeal intubasiya
  • gərgin pnevmotoraks – plevral drenaj
  • açıq pnevmotoraks – plevral drenaj
  • yelkən döş qəfəs – mexaniki ventilyasiya
  • massiv hemotoraks – torakotomiya
  • ürək tamponadası – perikardiosentez və torakotomiya
  • böyük damar zədələnmələri – torakotomiya, angioqrafik müadaxilələr
  • ağciyər əzilməsi – mexaniki ventilyasiya

Xəstə stabildirsə zədələnmələri dəqiqləşdirmək və gözdən qaçırmamaq üçün ikinci yoxlama (“təpədən dırnağa”) yenidən təkrarlanır (üçüncü yoxlama). Bundan sonra döş qəfəsi travmasının xarakteri, zədələnən orqan və ağırlıq dərəcəsi müəyyənləşdirilir. Bu məqsədlə klinik müayinə və stabil xəstələrdə KT edilir. Bu iki standart müayinəyə əlavə olaraq EKQ, exokardioqrafiya, ezofaqoskopiya, bronxoskopiya, laborator və digər müayinələr aparıla bilər.

Zədələnən orqana və ağırlıq dərəcəsinə uyğun müalicə tədbiri seçilir.

 

 

Döş qəfəsi travmaları üzrə suallar

N.Y.Bayramov, Ş.Ə.Məmmədova

 

Suallar

Cavablar

Döş divarı yaralanmalarında xəstəyə yanaşma necə olmalıdır?

  • Yara təftiş edilməli
  • daxilə keçmirsə - I-li işlənmə və tikiş
  • Plevraya keçirsə - plevral denaj, yara işlənməsi, orqan zədələnməsinin aydınlaşdırılması

Döş divarı hematomalarında xəstəyə yanaşma necə olmalıdır?

  • İzləmə
  • Böyüyən hematomalarda - cərrahi müdaxilə
  • İrinləmiş hematomalarda - drenaj

Qabırğa sınıqlarında klinik əlamətlər hansılardır?

  • Nəfəsalmada ağrı
  • Palpator xırıltı ələmətləri
  • Plevra, ağciyər və damar zədələnmə əlamətləri

Döş sümüyünün sınıqlarında klinik əlamətlər nələrdir?

Tənəffüs aktında və palpator ağrı

Döş sümüyünün sınıqlarında ilk yardım üsulları hansılardır?

  • Yerdəyişməyən sınıqlarda konservativ müalicə (ağrıkəsici)
  • Yerdəyişən sınıqlarda isə cərrahi korreksiya

Kürək sümüyü sınıqlarının müalicə üsulları hansılardır?

Konservativ

Körpücük sümüyü sınıqlarında klinik əlamətlər hansılardır?

Ağrı və çiyində deformasiya

Körpücük sümüyü sınıqlarında müalicə üsulları hansılardır?

Cərrahi korreksiya

Döş qəfəsi sümüklərinin sınıqlarında diaqnostika üsulları hansılardır?

Rentgen və ya KT

Ağciyər əzilməsinin klinik əlamətləri hansılardır?

  • Asimptomatik - kiçik ölçülü əzilmə və hematoma
  • Hipoksiya əlamətləri - böyük əzilmələr

Ağciyər əzilməsinin diaqnostika üsulları hansılardır?

Rentgen və KT

Ağciyər əzilməsinin müalicə üsulları hansılardır?

Mexaniki ventilyasiya və bronxial tualet - hipoksiya əlamətləri olanlarda

Ağciyər yaralanmasının klinik əlamətləri hansılardır?

 

  • \Kiçik pnevmotoraks və hemotoraks əlamətləri - periferik ağciyər zədələnmələri
  • \Pnevmotoraks, massiv hemotoraks və endobronxial qanaxma əlamətləri - böyük bronx və damar zədələnmələri

Ağciyər yaralanmasının diaqnostika üsulları hansılardır?

KT, bronxoskopiya   

Ağciyər yaralanmasının müalicə üsulları hansılardır?

  • \Periferik ağciyər zədələnmələri - plevral drenaj, ikincili drenaj, bronxoskopiya, cərrahi əməliyyat
  • \Orta və böyük bronxların zədələnməsi - stend

Ağciyər yaralanmalarında cərrahi əməliyyata göstərişlər nələrdir?

  • İkinci drenaja baxmayaraq davam edən hava qaçağı
  • pay bronxlarının zədələnməsi

Hemotoraksda müalicə üsulları hansılardır?

  • Plevral drenaj
  • Cərrahi müdaxilə

Hemotoraksda cərrahi müdaxiləyə göstərişlər nələrdir?

Massiv və laxtalanmış hemotoraksda (5 gün ərzində)

Hemotoraksda torakotomiyaya göstərişlər nələrdir?

Drenaj edilən anda ilkin olaraq 1,5 litrdən çox qan gəlməsi və ya 6 saatlıq müşahidədə saatda 200 ml-dən çox qan gəlməsi

Endobronxial qanaxmanın diaqnostika üsulları hansılardır?

Bronxoskopiya

Endobronxial qanaxmanın müalicə üsulları hansılardır?

  • Təcili bronxoskopik sanasiya
  • Əks tərəfdəki ağciyər bronxunun intubasiyası - hipoksiya əlamətləri olanlarda
  • Təcili əməliyyat, bronxial stend və ya damar embolizasiyası

Traxeobronxial travmanın klinik əlamətləri hansılardır?

Massiv dərialtı emfizema

Traxeobronxial travmanın diaqnostika üsulları hansılardır?

KT və bronxoskopiya

Traxeobronxial travmanın müalicə üsulları hansılardır?

  • İntubasiya - Stabilizasiya üçün
  • Təcili əməliyyat

Traxeobronxial travmanın müalicəsində əməliyyat üsulları hansılardır?

  • Kəsilmiş yaralarda işlənmə və tikiş
  • Küt travmalarda traxeya və bronxun 2-3 həlqəsinin rezeksiyası və reanastomoz

Qida borusu zədələnmələrinin klinik əlamətləri hansılardır?

  • Erkən əlamətləri – boyunda emfizema, divararalığında hava, qanqusma
  • Gec əlamətləri – boyun fleqmonası, mediastinit peritonit və sepsis

Qida borusu zədələnmələrinin diaqnostika üsulları hansılardır?

  • KT
  • Suda həll olan kontrastla endoskopik müayinə

Qida borusu zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

  • Təcili müdaxilə
  • Birincili tikiş, izolyasiya (yöndəyişmə, diversiya), rezeksiya, stend və sadə drenaj

Qida borusu zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

  • I-III dərəcəli yaralanmalarda birincili tikiş
  • Seqmentar defekt və devaskulyarizasiyalarda:
    • stabil xəstələrdə rezeksiyası və proksimal stoma
    • qeyri-stabil xəstələrdə isə yöndəyişmə və ya sadə drenaj
  • Gec dövrlərdə (24-48 saatdan sonra) - mediastinumun geniş drenajı, yöndəyişmə və ya stend
  • Patoloji qida borusunda - total rezeksiya

Ürəyin zədələnmələrinin diaqnostika üsulları hansılardır?

Exokardioqrafiya

Ürəyin zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

Ürək tamponadasında perikardiosentez və ya subksifoid perikardiotomiya və təcili torakotomiya

Ürəyin küt zədələnmələrinin klinik əlamətləri hansılardır?

Asimptomatik formadan tutmuş ürək tamponadası və kardiogen şoka qədər

Ürəyin küt zədələnmələrinin diaqnostika üsulları hansılardır?

  • EKQ
  • Exokardioqrafiya

Ürəyin küt zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

  • Konservativ - miokard infarktı kimi
  • Cərrahi - miokard və ya qapaq zədələnmələrində

Döşdaxili böyük damarlarının zədələnmələrinin klinik əlamətləri hansılardır?

  • Massiv hemotoraks
  • Ürək tamponadası
  • Şok və genişlənmiş mediastinum əlamətləri (rentgenoloji olaraq)

Döşdaxili böyük damarlarının zədələnmələrinin diaqnostika üsulları hansılardır?

  • Stabil xəstələrdə KT, angioqrafiya, exokardioqrafiya
  • Qeyri-stabil xəstələrdə əməliyyat vaxtı

Döşdaxili böyük damarlarının zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

Cərrahi – birincili bərpa və ya damar qreftləri

Döş axacağı zədələnmələrinin klinik əlamətləri hansılardır?

Drenajdan davamlı limfa axıntısı

Döş axacağı zədələnmələrinin diaqnostika üsulları hansılardır?

Mayedə triqliseridlərin yüksək konsentrasiyası

Döş axacağı zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

  • Konservativ tədbirlər
    • yağsız diet
    • effektiv olmadıqda parenteral qidalanma və oktreotid - 4 həftə
  • Cərrahi müalicə - axarın bağlanılması

Döş axacağı zədələnmələrində cərrahi əməliyyata göstərişlər nələrdir?

4 həftəlik konservativ müalicəyə baxmayaraq limfa ifrazı 1500 ml-dən çox olması

Diafraqma zədələnmələrinin klinik əlamətləri hansılardır?

  • Erkən mərhələdə zəif əlamətlər
  • Gec dövrlərdə yırtıq əlamətləri

Diafraqma zədələnmələrinin diaqnostika üsulları hansılardır?

  • Rentgen - 40% hallarda normal görüntü
  • KT və əməliyyat vaxtı

Diafraqma zədələnmələrinin müalicə üsulları hansılardır?

  • Hemo- və pnevmotoraks olarsa plevral drenaj
  • Defektin bərpası - birincili tikiş, yamaqla bərpa